Het randje aan perfectionisme

Als perfectionist durf je het woord soms al niet meer te noemen om jezelf te omschrijven! Mensen vinden daar wat van en de reacties zijn op z'n zachtst gezegd niet altijd even leuk.

Daartegenover staat dat ik mezelf echt wel zie als een harde werker, iemand die kwaliteit wil leveren en die die stap extra graag zet. Voor iets dat ík graag wil, iets dat ík graag wil bereiken. Als dat geen perfectionisme is, wat is het dan wel?

In mijn wat kronkelige zoektocht naar balans tussen enerzijds de lat altijd hoog willen leggen en anderzijds perfectionisme kwam ik erachter dat het verschil zit in de bron: waar komt je drive vandaan en voor wie doe je het?

En juist hier zit het randje aan perfectionisme: het gaat altijd samen met een groter of kleiner gevoel van je zorgen maken, niet goed genoeg zijn. Van 'wat zullen ze daar van vinden (wat zal mijn baas daar van vinden)'? De ander.

Als je knetterhard wil werken om doelen te bereiken die je helpen je missie te realiseren sta je vol aan. Net als een perfectionist. Het verschil zit hem in waar je motivatie vandaan komt. Die komt uit jezelf. Jíj wilt die kwaliteit leveren omdat dat is waar je voor staat. Niet omdat je bang bent voor de reactie van de ander.

Actie voor komende week

Ga na waar jij voor staat, wanneer presteer jij excellent en wat heb je daarvoor nodig. Maak het bespreekbaar. Mensen gaan daar wat van vinden, ze zijn dat niet gewend. Maar weet je, laat dat maar bij hen. Jij hebt een missie, je voelt hem tot in je tenen. Ga ervoor. Ik ben er voor je als je even twijfelt. You can do this.